2-2-1 نحوه افشای اطلاعات در صورت های مالی
هدف صورتهای مالی ارائـه اطلاعاتی تلخیص و طبقهبندی شده در مورد وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطافپذیری مالی واحد تجاری است تا توسط طیف وسیعی از استفادهکنندگان در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مورد استفاده قرار گیرد. گرچه صورتهای مالی ممکن است دربرگیرنده اطلاعات قابلتوجه و شاخصهای مختلفی از قبیل “عایدی هر سهم” باشد، لیکن این مقیاسها به تنهایی قادر به ارائـه مبنایی برای تجزیه و تحلیل مفید یا تصمیمگیری محتاطانه نخواهد بود. تجزیه و تحلیل مفید مستلزم ارزیابی مجموعهای از اطلاعات است که از میان آنها دادههای مربوط به هدف خاص را میتوان انتخاب نمود و در کنار سایر اطلاعات مورد سنجش قرار داد.
اطلاعات مالی در قالب مجموعهای شکل یافته تحت عنوان صورتهای مالی ارائه می شود که دربرگیرنده صورتهای مالی اساسی و یادداشتهای توضیحی و در برخی موارد اطلاعات متمم است. این مجموعه، اطلاعات خاص را برجسته میکند و رابطه بین اطلاعات مختلف را بیان می دارد که اساساً از اهمیت بیشتری برخوردار است. ارائه صورتهای مالی در قالب این ساختار قراردادی، اطلاعات مالی را برای استفادهکنندگان قابل فهمتر و قابلیت مقایسه صورتهای مالی واحدهای تجاری مختلف را تسهیل میکند در چارچـوب ساختار کلی صورتهای مالی، نحوه ارائه موضوع خاص مستلزم بررسی میزان اهمیت آن موضوع و نیز میزان مناسب افشای اطلاعات جزئیات مربوط به آن است. بنابراین، اطلاعاتی در اولویت گزارشگری قرار می گیرد که انتظار میرود برای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطافپذیری مالی واحد تجاری حائز بیشترین اهمیت باشد (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، 1389).
2-2-6-1 ادغام اطلاعات
معاملات و سایر رویدادهای متعدد و متنوعی موثر بر واحد تجاری در قالب کلمات و اعداد نسبتاً محدودی در صورتهای مالی ارائه میشود. این امر مستلزم گذر از فرایند ادغام است که لزوماً متضمن عمل تفسیر و سادهسازی اطلاعات میباشد.
حد مناسب ادغام، بستگی به این امر دارد که افشای اطلاعات جزئیات بیشتر اطلاعات تاچه حد برای استفادهکنندگان مفید واقع میشود. هرگاه اطلاعات بهنحوی مناسب ادغام شود، صورتهای مالی دربرگیرنده اطلاعاتی خواهد بود که بیشتر استفادهکنندگان صورتهای مالی حتی با دراختیار داشتن مشروح اطلاعات از قبیل شرح تکتک معاملات و سایر رویدادها، به آن دسترسی نمییافتند (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، 1389).
2-2-6-2 طبقه بندی
برای تسهیل تجزیه و تحلیل، طبقهبندی اقلام در صورتهای مالی بهنحوی انجام میشود که اقلام با ماهیت یا نقش مشابه باهم نمایش یابند و از اقلام غیرمشابه تمیز داده شوند. بهطورمثال، فروش کالا از عوارض فروش تمیز داده میشود و هزینهها برحسب طبقات فراگیری که بیانگر ماهیت هزینه (مانند خرید یا هزینه دستمزد) یا کارکرد آن در رابطه با واحد تجاری است (از قبیل هزینههای تولید، فروش و اداری) طبقهبندی میشود. در این طبقهبندی، ایننکته باید مورد توجه قرار گیرد که ارائـه اقلام با خصوصیات مشابه چون تداوم یا تکرار، ثبات، مخاطره و اتکاپذیری، جدا از اقلام با خصوصیات غیرمشابه، مفیدتر خواهد بود.
طبقهبندی های مشابه یا مرتبط باید در صورتهای مالی بهنحوی ارائه شود که وجه تشابه یا ارتباط را بهطور برجسته نشان دهد. بهطور مثال، انواع مختلف داراییهای جاری در کنار یکدیگر نشان داده میشود و بدهیهای جاری معمولاً بهنحوی نمایش مییابد که رابطه آنها با داراییهای جاری برجسته گردد.
1-1 پرسشهای اصلی و فرعی تحقیق
دراین پژوهش، به دنبال پاسخ به این سوال هستیم که آیا مسیر ومیزان تغییراظهارنظر حسابرسی نسبت به سال قبل، میتواند بر به موقعبودن افشای اطلاعات درآمدهای شرکت تاثیر بگذارد؟ در این مورد، در این تحقیق به سه روش به این موضوع پرداخته می شود اولا ماهیت تعدیل اظهارنظر حسابرسی بررسی می شود و با در نظر گرفتن اینکه، آیا انواع مختلف گزارش ها ممکن است روی به موقع بودن افشای اطلاعات درآمدهای شرکت اثر بگذارد؟ ثانیا به جای اینکه تنها ماهیت این گزارش را در سال جاری بررسی شود تغییر در اظهارنظر حسابرسی را آزمایش می شود. همین رابطه میان اظهارنظر حسابرسی و به موقع بودن درآمدها در این جامعه مورد بررسی قرار می گیرد که در برگیرنده تعدادی از تغییرات منظم می باشد (Haw et al. 2003).