2-17) محدودیتهای صورتهای مالی تلفیقی
در فصل 3 کتاب حسابداری مالی پیشرفته بیکر و دیگران(2002)محدودیتهای صورتهای مالی تلفیقی به قرار زیر ارائه شده اند:
1-ممکن است عملکرد و وضعیت مالی ضعیف یک یا چند شرکت در عملکرد و وضعیت مالی دیگر شرکتها پنهان بماند.
2-اطلاعات اضافی در مورد شرکتهای گروه تلفیق شده، جهت ارائه منصفانه،ضروری است، که این مستلزم ارائه ی یادداشتهای حجیم خواهد بود.
3-تفاوت دوره های مالی
4-تفاوت روش های حسابداری
به نظر می رسد در مورد این محدودیتها انتقاداتی وارد باشد که لازم است به آنها اشاره شود.
در مورد محدودیت اول،از آنجا که در ایران، صورتهای مالی تلفیقی همراه با صورتهای مالی اصلی در اختیار استفاده کنندگان صورتهای مالی قرار می گیرد، پس این مورد،نه تنها محدودیت تلقی نمی شود،بلکه ارائه صورتهای مالی تلفیقی موجبات شفافیت گزارشگری مالی را فراهم می آورد.در مورد محدودیت دوم،اشاره شده است،ارائه اطلاعات اضافی،موجب حجیم شدن یادداشتهای همراه صورتهای مالی می گردد،اما در مواردی که،ارائه اطلاعات بر تصمیم گیری های استفاده کنندگان تاثیر داشته باشد،با لحاظ فزونی منافع بر مخارج،باید اطلاعات اضافی ارائه گردد،که این مورد نیز نمی تواند محدودیتتلقی شود.در مورد محدودیت سوم ،بند 29 استاندارد حسابداری شماره 18 ایران،راهکاری به قرار زیر ارائه نموده است،که این امر عملا محدودیت تلقی نمی شود:”هنگامی که تاریخ های گزارشگری یکسان نیست، واحد تجاری فرعی باید صورتهای مالی به تاریخ گزارشگری اصلی تهیه کند.چنانچه مقدور نباشد، صورتهای مالی واحد تجاری فرعی برای آخرین سال مالی آن باید به کار رود،مشروط بر آنکه،پایان سال مالی فرعی بیشتر از سه ماه، قبل از پایان سال مالی اصلی نباشد. در چنین مواردی،در مورد رویدادهای با اهمیتدر فاصله ی مذکور باید تعدیلات لازم صورت گیرد.” در مورد محدودیت آخر نیز بند28 استاندارد مذکور بیان می دارد، اولا تا آنجا که مقدور است رویه های یکسان بکار رود،در غیر این صورت ،باید تعدیلات لازم صورت پذیرد و چنانچه انجام تعدیلات امکان پذیر نباشد،باید در مورد آن افشای کافی صورت پذیرد.تاری وردی، یداله، حسابداری مالی جلد دوم ( صورت های مالی تلفیقی )، چاپ سوم،1387، ص27-28
بیکر و دیگران در سال2009 محدودیت دیگری را نیز به این موارد افزوده اند و آن اینکه سود تقسیم نشده در صورتهای مالی تلفیقی بیانگر سود قابل توزیع و نسبتهای مالی نیز بیانگر عملکرد هیچ یک از شرکتها به تنهایی نیست.
لازم به ذکر است که صورتهای مالی تلفیقی، نیازهای اطلاعاتی سهامداران اقلیت را تامین نمی کند چون سهامداران اقلیت در یک شرکت فرعی خاص منافع دارند نه در مجموعه گروه. بزرگی اصل،موسی، رحمانی، حلیمه، حسابداری پیشرفته 2 ، انتشارات سازمان حسابرسی، نشریه شماره 200،چاپ اول، 1392، ص 62.
هدف از این تحقیق کاربردی اثبات وجود تفاوت بین مالیات بر درآمد شخصیت اقتصادی و مالیات بر درآمد شخصیت های قانونی مجزای گروه شرکتها می باشد ، و در ادامه تجزیه و تحلیل علل اختلاف و ارائه پیشنهاداتی به سازمان امور مالیاتی کشور برای اتخاذ سیاست مالیاتی مناسب که دارای بیشترین کارایی بوده و مانع ازاستفاده گروههای تجاری از ابزارهای مختلف جهت مدیریت سود ، فرار و اجتناب مالیاتی می شود .چرا که شاهد افزایش روز افزون شرکتهای فرعی و وابسته در کشور هستیم و می توان با اتخاذ سیاستهای درست و قانونی شاهد افزایش میزان درآمد مالیاتی کشور بود که سهم عظیمی از درآمد دولت را به خود اختصاص میدهد، و افزایش این درآمد نیز دارای پیامدهای اجتماعی مثبت بوده و نهایتا باعث افزایش رفاه اجتماعی می شود.