پایان نامه ارتباط سرمایه مشتری و احتمال وقوع آشفتگی مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس

- تعریف واژه­های کلیدی

 سرمایه فکری

طبق تعریف مار و سکوما^[1] سرمایه فکری، مجموعه­ای از دارایی­های مبتنی بر دانش است که به یک سازمان تعلق دارد و به طور چشم­گیر در بهبود موقعیت رقابتی مشارکت دارد. تمامی تعاریف  پیرامون سرمایه فکری بر این اصل استوارند که سرمایه فکری، مجموع دارایی­های نامشهود سازمان اعم از دانش، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی، سرمایه سازمانی، سرمایه داخلی و سرمایه خارجی را شامل می­شود (الریش^[2]، 1998).

سرمایه ساختاری (فرآیندی)

سرمایه ساختاری را ادوینسون و مالون به عنوان سخت­افزار، نرم­افزار، پایگاه داده­ها، ساختار سازمانی، حقوق انحصاری سازمان، علایم تجاری و تمام توانایی­های سازمان که حامی بهره­وری کارکنان است، تعریف می­کنند. سرمایه ساختاری چیزی است که، هنگامی که کارکنان شب به خانه می­روند در شرکت باقی می­ماند. سرمایه ساختاری به چند دسته تقسیم می­شود: فرهنگ شرکت، ساختار سازمانی، یادگیری سازمانی، فرآیند عملیاتی و سیستم اطلاعاتی (زاهدی و همکاران، 1386).

سرمایه ارتباطی (مشتری)

سرمایه مشتری که بعنوان پل و کاتالیزوری در فعالیت­های سرمایه فکری محسوب می­شود، از ملزومات اصلی و تعیین کننده تبدیل سرمایه فکری به ارزش بازار و در نتیجه عملکرد تجاری شرکت است. سرمایه مشتری یک جزء اصلی و اساسی سرمایه فکری به شمار می­رود که ارزش را در کانال­های بازاریابی و ارتباطاتی که شرکت با رهبران آن صنعت و تجارت دارد، جای داده است (زاهدی و همکاران، 1386).

سرمایه انسانی

سرمایه انسانی، نشان‌دهنده موجودی دانش افراد یک سازمان است (بنتیس و همکاران، 2002). «بنتیس» (1998) سرمایه انسانی را به عنوان قابلیت جمعی یک سازمان برای استخراج بهترین راه‌حل­ها از دانش افرادش توصیف می‌کند. «روس و همکاران» (1997) نیز بر این باورند که کارکنان سرمایه فکری را از طریق شایستگی، نگرش و چالاکی فکری خود ایجاد می‌کنند. به‌عبارت دیگر، شایستگی شامل مهارت­ها و تحصیلات فرد می‌شود، در حالی که نگرش دربرگیرنده جزء رفتاری کار کارکنان است. چالاکی فکری، فرد را به تغییر رویّه‌ها و تفکر در مورد راه‌حل های نوآورانه مسائل قادر می‌سازد. «بروکینگ» (1996) نیز معتقد است دارایی­های انسانی یک سازمان شامل مهارت­ها، تخصص، توانایی حل مسئله و سبک­های رهبری می‌شود.

آشفتگی مالی

آشفتگی مالی بیانگر شرایطی است که شرکت در ایفای تعهدات و پرداخت بدهی­ها ناتوان باشد و یا با مشکل مواجه شود. همچنین آشفتگی مالی به معنای افزایش ریسک ورشکستی شرکت می­باشد؛ به عبارت دیگر، هرچه درجه آشفتگی مالی شرکتی بیشتر باشد، احتمال ورشکستگی آن در سال بعد یا سال­های بعد بیشتر است (هاشمی، 1388).

[1] Marr & Schiuma

[2] Ulrich

متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

 

    متن کامل پایان نامه